Większość komercyjnych kremów, czy to organicznych czy nie, zawiera niewiele naprawdę aktywnych składników, a głównie wodę. Według niektórych marek nawet do 80% wody, a bardzo niewiele z nich zawiera wodę źródlaną!
Kiedy więc kupujesz kremy przemysłowe, kupujesz wodę (bardzo drogą), a następnie kosmetyczne składniki aktywne. Aby jednak stworzyć trwałą konsystencję kremu, producenci potrzebują emulgatorów. Większość emulgatorów zawiera olej palmowy w takiej czy innej formie, a bardzo niewiele z nich jest w 100% biodegradowalnych i nieszkodliwych dla środowiska. Dlatego w moich przepisach postanowiłam zrezygnować z emulgatorów.
Jedynym lekkim emulgatorem, którego lubię używać jest wosk pszczeli, ponieważ oprócz właściwości leczniczych posiada również te, które nadają kremowi większą trwałość i gładkość. Jeśli jesteś weganką, możesz również użyć wosków roślinnych, takich jak wosk słonecznikowy lub rzepakowy.
Innym składnikiem, na który sobie pozwalam jest guma guar lub guma ksantanowa, które są dwiema naturalnymi gumami używanymi do stabilizacji i wiązania płynnych preparatów.
Podsumowując, podczas gdy komercyjny krem będzie zawierał dużo wody, niektóre kosmetyczne składniki aktywne, emulgatory i inne nienaturalne produkty, aby zapewnić dobre trzymanie i konserwację produktu, moje kremy zawierają tylko 3 minimalne składniki: olej roślinny, hydrolat lub żel śluzowy i wosk pszczeli. Olejki eteryczne i gumy są dodawane, ale nie są absolutnie konieczne.
Emulsja czy zawiesina?
Być może spotkaliście się już z tymi dwoma słowami w książkach o kosmetykach naturalnych, nie rozumiejąc tak naprawdę różnicy.
Emulsja to mieszanina dwóch niemieszających się cieczy, na przykład wody i oleju. W chemii mówimy zazwyczaj o bazach wodnych i oleistych, ponieważ ocet, hydrolat czy żel aloesowy są bazami wodnymi, ponieważ zawierają wodę; natomiast masła roślinne, tłuszcz gęsi czy olej ze słodkich migdałów są bazami oleistymi, ponieważ zawierają kwasy tłuszczowe. Aby zemulgować te dwie bazy, jedna substancja jest rozpraszana w drugiej w postaci małych kropel, zazwyczaj poprzez mieszanie (ubijanie). Przykładami emulsji są sosy sałatkowe, majonez i niektóre kremy kosmetyczne.
Zawiesina jest dyspersją ciała stałego w postaci nierozpuszczalnego proszku w cieczy. Zmieszaj glinę z wodą i masz zawiesinę.
Zarówno emulsja jak i zawiesina mogą być stabilizowane. Ponieważ to właśnie emulsja interesuje nas tutaj bardziej, opowiem o niej nieco więcej. Stosuje się środek emulgujący. Oto te najczęściej stosowane w kosmetyce: lecytyna sojowa, alkohol cetylowy, alkohol stearynowy, woski emulgujące.
Istnieją dwa rodzaje emulgatorów.
1. Emulgatory olejowo-wodne. Utrzymują one krople oleju w wodzie i są używane do produkcji lekkich kremów na dzień i płynnych kremów do ciała.
2. Emulgatory wodno-olejowe, które zatrzymują krople wody w oleju i tworzą bogatsze, bardziej gęste kremy.
Krem, mleczko, balsam, maść, mazidło, oleożel: co to jest?
W zależności od tego, czy preparat zawiera bazę wodną czy nie, w zależności od tego, czy zawiera wosk czy nie, i w zależności od tego, czy ma właściwości lecznicze czy nie, nie będziemy używać tego samego terminu. Mówiąc prościej, mamy:
a. mleczko: jest to bardzo płynna emulsja wodno-olejowa;
b. krem: gęstsza emulsja olejowo-wodna;
c. maść: mieszanina oleju i wosku pszczelego, zazwyczaj o właściwościach leczniczych;
d. balsam: mieszanina oleju i wosku pszczelego, zazwyczaj o właściwościach leczniczych, ale bardziej skoncentrowana w aktywnych składnikach leczniczych niż maść;
e. mazidło: jest to bardzo gęsta emulsja wodno-olejowa (do 80% oleju i 20% wody), zazwyczaj o właściwościach leczniczych;
f. oleożel: jest to dość płynna emulsja żelowo-olejowa.